USA Pro Cycling Challenge Colorado 2012: Dagrit 5: Breckenridge

Vrijdag, 24 augustus 2012

07.00 uur: gewone ritueel zoals de rest van de dagen (Shit - Shower - Shave). Tassie pakken in de auto lazeren om vervolgens weer de hele ochtend in de lobby te vertoeven. Bij het hotelwinkeltje haal ik mijn gratis koffie in de hotel mok. Ik zie daar super toffe slippers hangen die ik koop voor Heidi. Die heeft ze wel verdiend na al dat harde werken.

Moose flip flops voor Heidi

Ik stuur The Double Tree in Denver nog mijn laatste kamer wijzigingen voor de teams en loop vervolgens naar de receptie om de spullen voor check-in op te halen. Ik vraag ze of ze per team nog aparte kamer lijsten willen maken met de kamernummers, de breakdown van de kamers en een leeg veld daarachter waar de soigneurs de namen kunnen invullen wie waar slaapt. Die lijsten worden bij de lift en op de kamerdeuren gehangen zodat iedereen kan zien wie waar slaapt. Super handig, deed ik zelf ook altijd als we met het NL hockey elftal op pad waren. De meeste hotels vinden dat wat vreemd, vanwege privacy redenen, maar wij zijn niet anders gewend. Ik highlight op de lijsten welke kamers klaar zijn zodat de soigneurs weten welke sleutels ze wel en welke nog niet kunnen gebruiken. Hier krijgen ze meteen alle sleutels mee ongeacht de kamer schoon is of niet. Die heb ik nog niet eerder meegemaakt.

BMC Racing is als eerste binnen. Voor hun heb ik nog geen enkele kamer beschikbaar. Maakt hem niet uit, hij zet de koffers voor de deuren en komt later terug om te vragen wat er al klaar is. Hij moet toch ook zijn trailer opzetten dus geen paniek. Zo gaat dat vandaag bij iedereen. Ze komen aanrijden, ik laat ze zien waar ze slapen achterin het hotel, de mechanics parkeren de trucks en trailers onder het raamkozijn en gaan aan het slag. Je hoort of ziet ze niet meer.................

Boulder of Denver

McKinley vertrekt deze ochtend naar Boulder. Haar Housing Groups slapen daar allemaal omdat de finish morgen in Boulder is. Ik zou vanavond ook eigenlijk in Boulder slapen terwijl ik vanmiddag een meeting heb in Denver en morgenochtend de teams in Denver moet inchecken. Initiele idee van een nachtje Boulder was dat het gezellig stappen is. Maar ik ben zo kapot dat er van stappen toch niets terecht gaat komen. Dus ik besluit vanavond in Denver te slapen in The Double Tree, de laatste stop voor mij.

Courtney gaat wel vanavond naar Boulder, een vriendinnetje bezoeken die net een tweeling heeft gekregen. Maar ook zij zal vanavond in Denver slapen zodat ze morgenochtend iets langer in bed kan blijven liggen. En daarbij moet ze vanavond nog een kamerlijst checken met de Red Lion hotel in Denver.

Op naar Denver, final stop!

Als iedereen weer is ingecheckt en Heidi, Kristen en Erica zijn gearriveerd pakken Courtney en ik onze spullen in en rijden richting Denver. Mooi kort ritje dit keer en de Pre Con start om 3 uur. Gelukkig zijn er voor vanavond kamers beschikbaar in de Double Tree en ze geven me een mooi mini suite op de 8ste verdieping waar ik de komende 3 nachten heerlijk kan slapen.

somber uitzicht over Denver en de bergen vanaf mijn hotelkamer

Tow car

Na de meeting spreek ik af met Eugene, mijn held van de komende 2.5 dag. Hij is verantwoordelijk voor Parking en Security. The Double Tree is zo vriendelijk geweest om onze medewerkers die in Denver aankwamen aan het begin van de week gratis te laten parkeren op hun parkeerplaats. Daar was wel duidelijk bij verteld om 'ACHTER' het hotel te parkeren en niet aan de voorkant omdat dat gebruikt zou gaan worden voor Team Parking. Ook staan er overal buiten en binnen het hotel flipovers dat iedereen voor vrijdagmiddag zijn auto aan de voorkant van het hotel moet hebben weggehaald.

Op de foto is het wat onduidelijk maar in werkelijkheid was dit niet te missen

IPA Mojo beer - Boulder Co.

Er zijn altijd mensen die of niet luisteren, of niet lezen of gewoon kak hebben aan wat er wordt gezegd. Maar mijn grote zwarte reus Eugene heeft kak aan die mensen. Hij heeft een bedrijf besteld die alle auto's wegsleept die nog aan de voorkant staan geparkeerd. No Mercy voor niemand niet. Wat een absolute topper! Ik sms het aan de meiden die nog in Colorado Springs zitten en iedereen is meteen groots fan van Big Ole' Eugene.

Ik neem plaats in de lobby bar en ga onder het genot van mijn Mojo Boulder biertje de kamerlijsten door. Wholly makrels, elk team heeft de kamers naast elkaar. Wat ongelooflijk super. Dit wordt een makkie vanavond en morgenochtend. Om 10 uur ga ik naar bed. Tis weer mooi geweest. Morgen mijn laatste werkdag en dan zit het er op voor mij. Hopelijk kan ik dan iets gaan zien van de race.

De winnaar van dagrit 5: Tyler Farrar